'' Μια καλή κυρά-σαν τα κρύα τα νερά ''

( Το ζητούμενο είναι,να προσφέρουμε στιγμές γέλιου στα παιδιά,έστω και με '' χαζές '', κατά πολλούς,ιστοριούλες.)

---- Γιατί καλή κυρά-σαν τα κρύα τα νερά,αγάπησες τον μασκαρά ; 

---- Επειδή είχε μάσκα αγγελική και ψυχή πονετική ! 

---- Και σαν έβγαλε τη μάσκα , ήταν όμορφη μορφή ;

----- Πίσω από τη μάσκα ,αντίκρισα δυό μάτια,όμοια,σαν του ονείρου τα παλάτια ! Και η καρδιά του η καλή,ίδια,σε όλη τη ζωή !

Να ήταν τυχαίο βρε παιδιά,που αγάπησε τον μασκαρά,η καλή κυρά - σαν τα κρύα τα νερά,και έζησαν μαζί,με αγάπη , κατανόηση και πρω'ι'νό φιλί ; 

Δημήτρης Καρράς

'' Το μαύρο φεγγάρι ''

Θα σας πω ένα παραμύθι για το φεγγάρι το φωτεινό,που έγινε ένα βράδυ,μαύρο-ίδιο με τον ουρανό !

Ήταν ένα βράδυ ,όχι ξεχωριστό,παρά όμοιο με το χθεσινό ! Οι άνθρωποι κοιμούνται ήσυχοι στα σπίτια τους.Μόνο ένας 'τρελός' ξενυχτά ! Σαν πλησίαζε το χάραμα ,τους ξύπνησε με τις φωνές του.
'' Σηκωθείτε χωριανοί,σηκωθείτε ! Το φεγγάρι χάθηκε,κοπιάστε να το δείτε !''
'' Τι τον έχει πιάσει πάλι τον 'τρελό' ; Τι ανακάλυψε πάλι,το σαλεμένο του μυαλό ;''
Δεν πρόλαβε να αποσώσει την κουβέντα του κι άκουσε να χτυπά μανιασμένα ,η καμπάνα του χωριού !
Φωτιές-φωτιές ! χιλιάδες φωτιές στις ρεματιές ! Στέρεψαν απότομα και όλες οι πηγές ! 
Τί κακό είναι τούτο που μας βρήκε ; Λες και το θεριό από την τρύπα του να βγήκε ; 
Τότε θυμήθηκαν τις φωνές του 'τρελού' ! Αντρώθηκαν και θάρρεψαν στην όψη του κακού ! 
Η φύση όμως τους συμπόνεσε και βροχή τους δώρισε ! Μια δυνατή βροχή ,που έσβησε και την τελευταία αναλαμπή !
Το φεγγάρι,δεν εξαφανίστηκε πια ποτέ , όμως ο 'τρελός',βρήκε μια θέση μόνιμη,στον καφενέ ! 

Δημήτρης Καρράς

'' Ο πονηρός πίθηκος ''

Ο πίθηκος ο πονηρός/είναι πάντα σκεπτικός !
Είναι μέγας διπλωμάτης/ταπεινός μα ανοιχτομάτης !
Όλα τα ζυγιάζει/και το λάθος του τ'αγιάζει !
Θα την κάνει την συμφωνία/κάτω από το τραπέζι όμως/να μην βλέπει η κοινωνία !
Γι αυτό τον βγάλαν πονηρό/πάντα έχει έναν σκοπό !
Όλοι τον γνωρίζουν, τον πίθηκο αυτόν/βλέποντας το μέλλον ,ξεχνούνε το παρόν !
Κι έτσι ο πίθηκος αραχτός/συνεχίζει να τρώει μοναχός !

Δημήτρης Καρράς

H αλεπού.

--- Για πες μου παππού,
πώς γνώρισες την αλεπού ;

----Μια φορά και ένα καιρό,
υπήρξε μια αλεπού,
με το πιο έξυπνο μυαλό !
Και δεν ήταν μόνο αυτό !
Είχε κι ανθρώπινη λαλιά !
Ανταμώσαμε μια μέρα,
στ'αμπέλια-στην πλαγιά !
Καλημέρα ακούω
και άνθρωπο δεν αγροικώ !
------Φίλε άνθρωπε,
εγώ σου μιλώ !
-----Μπα !
από πότε μιλούν οι αλεπούδες ;
-----Από τότε που τα εγγόνια,
δεν πιστεύουν τους παππούδες !

Και έζησαν αυτοί καλά...
και η αλεπού καλύτερα !!!

Δημήτρης Καρράς

Ο θεόρατος γάτος,προστάτης των φίλων του.

Μια φορά κι ένα καιρό,σε μια πόλη - πού'μοιαζε με χωριό,στο μεγαλύτερο πάρκο ,δεν θα το ονομάσω,μήτε εδώ -ούτε παρακάτω,ζούσαν μικρά και μεγάλα γατάκια.Πεινασμένα-εξαθλιωμένα-δυστυχισμένα.Στις ηλιόλουστες μέρες που οι άνθρωποι συνήθιζαν να κάνουν περίπατο στο πάρκο ,πήγαιναν και τρίβονταν στα πόδια τους,σαν να τους έλεγαν '' πάρτε μας στο σπίτι σας-δείξτε μας λίγη στοργή,άνθρωποι καλοί ! Αυτό γινόταν καθημερινά ! Που και που έπαιρναν το χάδι,από μικρά παιδιά ! Και κάποια μέρα στα ξαφνικά,εμφανίστηκε ο θεόρατος γάτος-ο προστάτης τους και ζήτησε συνάντηση ,από τον βασιλιά ! Πράγματι ο βασιλιάς τον δέχτηκε στο παλάτι να ακούσει τί ήθελε να του πει ! '' Δεν ανέχομαι να βλέπω τα αδέρφια μου πεινασμένα - δυστυχισμένα ! Δεν ανέχομαι την αδιαφορία από τους ανθρώπους ,μα κυρίως από την πολιτεία ! Απαιτώ να φτιάξεις ένα μεγάλο σπίτι για όλα τα αδέρφια μου ! Να πάψουν να ζητιανεύουν φαγητό και καλοσύνη ! Να νιώθουν ζεστασιά και χαρμοσύνη ! '' Ο βασιλιάς,που ήταν λογικός και καλός άνθρωπος ,δίχως σκέψη του είπε '' Από αύριο το πρωί ,θα δώσω εντολή ,να ξεκινήσουν να φτιάχνουν το χώρο που ζητάς !'' Αφού ευχαρίστησε τον βασιλιά ,πήγε να ανακοινώσει τα ευχάριστα νέα στα άλλα τα γατιά ! Εκείνα ενθουσιασμένα ,το έριξαν στο τραγούδι και στο χορό  '' Μια φορά κι ένα καιρό,μπήκε ο γάτος στο χορό,γιατί απ'τη χαρά του-που θα ζει με τη κυρά του,σε ένα σπίτι καθαρό και με φαγητό !'' και έζησαν αυτοί καλά και εμείς (όπως πάντα) καλύτερα !

( Βελτιωμένο )

( Η ζωγραφιά από την νηπιαγωγό Βιβή Γαλάνη )

Καρράς Δημήτρης 

Μικρά παραμύθια '' Το λευκό τραινάκι ''

Το λευκό τραινάκι ξεκινά,
για ταξίδια μακρινά !
Από ανατολή - για τη δύση !
Μόνο σαν πέσει το σκοτάδι,
η διαδρομή θα σταματήσει !
Και από τον βορρά -για τον νότο ! 
Πάνω από πόλεις και χωριά,
ήρεμα-απλά
και δίχως κρότο !
Το λευκό τραινάκι γεμίζει με παιδιά,
κάθε μέρα,
αλλάζει και γειτονιά !
Όλα τα παιδάκια θα ταξιδέψουν,
τις ομορφιές της φύσης,
στο μυαλό τους θα μαζέψουν !
Θα θυμούνται για πάντα 
το λευκό τραινάκι ! 
Ίσως να το κάνουν....
και τραγουδάκι ! 

Δημήτρης Καρράς 

Mικρά παραμύθια-'το πετρολούλουδο'

Τα μικρά παραμύθια
είναι και τα πιο ωραία
μα την αλήθεια !
Δεν με κουράζουν-
σε σκέψη με βάζουν !
Δεν με 'χαλάνε'-
μου χαμογελάνε !
Δεν με ζαλίζουν-
ούτε με σφυρίζουν !
Να ακούγονται απλά στα αυτιά-
να δίνουνε χαρά-
σε όλα τα παιδιά !
Να μιλάνε για τη φύση-
εκεί που η ομορφιά έχει ανθίσει !
Να μιλάνε για ζωάκια-
που είν'αθώα σαν τα  παιδάκια !
Να μιλούν για καλοσύνη-
νά'ρχεται η χαρμοσύνη !

'' Το πετρολούλουδο '' 

Το πετρολούλουδο,
μόνο στη ποταμιά !
Πήγαινε το βατράχι
και τού'κανε συντροφιά !
-Πώς περνά η μέρα σου 
έρμο λουλουδάκι ;
-Εσύ βατράχι μου καλό,
θα φύγεις από δω,
με ένα πηδηματάκι !
Εγώ όμως παρατηρώ,
τη κίνηση μες στο νερό !
Πριν από εσένα,
πέρασε μια πέστροφα χαμογελαστή !
Με χαιρέτησε
και με ένα σάλτο έφυγε κι αυτή !
Εχθές στάθηκε μια αρκούδα να πιει νερό
και το μικρό της το αρκουδάκι
έστησε τρελό χορό !
Όλα τα βλέπω από εδώ !
Να! κοίτα !
κοίτα μια πέτρα που κατρακυλά από το βουνό.
Θα μου κάνει για λίγο συντροφιά ,
πριν τη πάρει το ποτάμι,
για ταξίδια μακρινά !
Και τα δέντρα με αγαπούν πολύ !
Στις ζέστες τις μεγάλες,
μου απλώνουν το κλαδί !
Σαν έχω λοιπόν δροσιά,
αλλάζω φορεσιά
και στήνω ένα χορό....
πότε από 'κει-πότε από δω !
Γι αυτό σου λέω βατραχάκι μου καλό,
το πετρολούλουδο δεν μένει ποτέ μοναχό !
- Χάρηκα που τα είπαμε πετρολούλουδο.
Τώρα όμως φεύγω,πάω για παιχνίδια !
Να ! έρχεται ο βοσκός ,
με τα πολλά τα γίδια !  

Ζωγραφίζοντας τη φύση.

Μια φορά κι ένα καιρό, άκουσα ένα παραμύθι, για ένα παιδί μικρό ! Να , σαν τη Κική ! Πήρε χρώματα και ένα λευκό χαρτί. Ήθελε να ζωγραφίσει,όμορφα τη γη. Ζωγράφισε παιδιά, με το γέλιο ως τ'αυτιά ! Ζωγράφισε και τα ζωάκια και έβαλε χρώματα πολλά στα... χελωνάκια ! Ζωγράφισε τον ήλιο στο λιβάδι ! Και αρνάκια ! Ολόκληρο κοπάδι ! Ζωγράφισε το χιόνι στα βουνά και έβαλε και την αρκούδα να φυλάει.....σκοπιά ! Ζωγράφισε λίμνες και ποτάμια και τους βάλτους με καλάμια !

Ζωγράφισε και βατραχάκια και τα μεταμόρφωσε.... όόόλα σε πριγκηπάκια ! Ήταν όμορφα σε αυτή τη γη ! Όλοι χαμογελούσαν ! Μεγάλοι και μικροί ! 

Δημήτρης Καρράς

<< Ένα μικρό παραμύθι >>

Τί είν'το παραμύθι ;
μήπως αληθινή ζωή ;
Ποιοι δεν το πιστεύουν ;
'' Μόνο οι κακοί '' (είπε το παιδί)
και τα παιδιά δεν λένε ψέματα !
Δεν τα γελάς με κέρματα !
Επειδή
έχουν αυθόρμητη φωνή !
Επειδή
έχουν αθώα ψυχή !
Η φύση τα επέλεξε
να ζούνε στη χαρά
το γέλιο τους σαν ακούει
η άνοιξη τραγουδά !
Ένα μικρό παραμύθι
είν' κι αυτό
και όποιος το αγαπήσει
θα τον ευγνωμονώ !

Δημήτρης Καρράς